Eenzaam

Tijdens het gesprek met meneer dwalen mijn gedachtes heel kort weg. Ik luister wel naar wat meneer zegt en ondertussen denk ik aan mijn opa die ik twee jaar geleden heb verloren aan dementie. ‘Wat doet hij me denken aan hem’. Ondertussen vertelt meneer mij dat hij erg eenzaam is. ‘Er komt hier nooit iemand, mijn dochter heb ik ook al heel lang niet gezien’. Ik vind het pijnlijk om te horen dat hij is vergeten dat zijn dochter iedere avond langskomt. ‘Hoe zorg ik ervoor dat meneer zich minder eenzaam voelt’ denk ik bij mezelf. Ik bedenk me dat ik op woensdag langs kan komen. ‘Zou u dat leuk vinden’ vraag ik aan meneer. Hij knikt: ‘Zou je dat willen doen voor mij?. ‘Natuurlijk’ is mijn antwoord.  

Spelletjes

Op woensdag om stipt 14:00 sta ik bij de voordeur van meneer. ‘Zou hij zich nog kunnen herinneren dat ik langs kom.’ Meneer maakt de voordeur open en laat mij binnen. Ik zie dat hij een beetje verward kijkt. ‘Ik kom vandaag gezellig mens-erger- je-niet met u spelen’. Hij kijkt blij op. Ik leg meneer uit hoe het spel gaat. ‘Ik heb dit spelletje zo vaak gespeeld’ geeft meneer aan. Meneer is erg fanatiek tijdens het spelen en wil heel graag winnen. Ik doe zelf ook fanatiek mee. Meneer wint uiteindelijk. Ik probeer meneer eraan te herinneren dat ik volgende week weer langs kom. Meneer vergeet dit steeds. Voordat ik het huis verlaat vraag ik meneer weer wanneer ik hem zie. Meneer weet hier niet op te antwoorden. Ik vind het jammer dat hij het niet meer weet maar ik weet dat dit hoort bij zijn dementie. ‘Volgende week woensdag ben ik er weer’ zeg ik tegen meneer. Meneer kijkt opgevrolijkt op.  

Vergeten

De volgende woensdag sta ik weer bij de voordeur van meneer. ‘Meneer is vast vergeten dat ik langskom’. Hij doet de deur open en laat mij binnen. ‘Gaan we weer een spelletje spelen’ vraagt hij. Ik kijk verbaasd op en glimlach. Ik antwoord: ‘Nee, vandaag gaan we puzzelen’. Tijdens het puzzelen vertelt meneer over zijn verleden. Hij heeft het erg naar zijn zin en probeert samen met mij de puzzel op te lossen. Samen drinken we een kopje thee. ‘Ik ga weer naar huis’ zeg ik. ‘Jammer kon je maar langer blijven zegt hij’. Voordat ik hier antwoord op kan geven, zegt meneer: ‘Maar dat maakt niet uit, ik zie je volgende week weer’. Ik kijk meneer lachend aan en ben trots dat hij dit heeft onthouden.