Ze is pas 40 jaar, de goedlachse fysiotherapeute Martine Kant-Bosma. Toch heeft ze al heel wat gedaan in haar leven. Ze gebruikt haar tijd dan ook zo optimaal mogelijk en dat kan ze ook, want ze beschikt over een grote dosis energie. Haar tijd optimaal benutten, doet ze met een reden: ze wil de zorg voor ouderen verder verbeteren. Daarom is ze in 2017 met promotieonderzoek begonnen naar de gevolgen van ‘visueel neglect’ bij mensen die een beroerte hebben gehad.
Negeren van één kant
“Mensen met een ‘visueel neglect’ negeren één kant van de ruimte om hen heen”, legt Martine uit. “Zo worden gangen of objecten aan de linkerkant van de cliënt genegeerd. Een bord wordt daardoor bijvoorbeeld ook maar aan een zijde leeggegeten. Het bijzondere is dat er met de ogen of het visuele gedeelte van de hersenen niets mis is. Het gaat erom dat er geen aandacht wordt gegeven aan dat gedeelte van de ruimte, waardoor mensen zich hier ook niet bewust van zijn. Het is een intrigerend verschijnsel met vergaande gevolgen in het dagelijks leven.”
Invloed dagelijks leven
Uit eerder onderzoek komt naar voren dat cliënten met een ‘visueel neglect’ vaak langer opgenomen zijn voor revalidatie en minder vaak naar huis kunnen. “Voorlopige resultaten uit mijn promotieonderzoek laten zien dat er ook niet zoveel bekend is over de invloed van ‘visueel neglect’ op het dagelijks leven. Er is wel veel onderzoek gedaan naar hoe zelfstandig mensen activiteiten kunnen uitvoeren, maar er is minder gekeken naar de problemen die zij en de mantelzorger daadwerkelijk tegenkomen en ervaren. Wat geeft nu echt problemen? En wat is dan van belang om mee te nemen in de revalidatieperiode? Daar kunnen we dus nog een grote verbeterslag maken.”
Promotieonderzoek bij LUMC
Florence heeft in samenwerking met het Universitair Netwerk voor de Care-sector Zuid-Holland besloten Martine, die eerder de ‘Master of Neurorehabilitation and Innovation’ afrondde, een kans te geven promotieonderzoek te doen naar de gevolgen van ‘visueel neglect’. “Ik doe mijn onderzoek bij het Leids Universitair Medisch Centrum. Het is een promotieonderzoek van vijf jaar. Uit het eerste deel, mijn literatuuronderzoek, zijn de voorlopige resultaten dat er weinig bekend is over de concrete gevolgen van ‘visueel neglect’. In de praktijk zie ik dat ook: we hebben vaak pas later in de revalidatie door wat er aan de hand is. Mensen gaan vervolgens na hun revalidatie weer naar huis, maar eigenlijk zouden we hen als multidisciplinair team beter moeten voorbereiden op de gevolgen waarmee ze te maken krijgen.”
Huisbezoeken
In deel twee van haar onderzoek wilt Martine daarom in gesprek met ouderen en hun mantelzorgers over wat die concrete gevolgen zijn. “Ik ga ze thuis bezoeken, zodat ik letterlijk en figuurlijk hoor en zie waar ze tegenaanlopen. In het laatste deel van mijn promotie wil ik in beeld hebben wat de gevolgen zijn, zodat we ‘visueel neglect’ kunnen onderkennen en erkennen in een veel vroeger stadium. Daarmee kunnen we mensen en hun mantelzorgers veel gerichter helpen en hun kwaliteit van leven verbeteren.”
Veel te interessant
En haar werk als fysiotherapeute? “Oh, dat doe ik ook nog, hoor!” Weer die hartelijk lach en die positieve energie die voelbaar is. “Werken en promoveren. Ik vind het de ideale combinatie. Ik kan op deze manier de wetenschap echt doorvoeren naar de praktijk en hopelijk gaat dat het mensen met een ‘visueel neglect’ - en hun mantelzorgers - makkelijker maken.”
Sandra Put
