Hoi Agnes,
Dank voor je lieve woorden. Ik vond het inderdaad erg spannend om een gedeelte van mijn leven op papier te zetten en met de buitenwereld te delen, maar ik had ook sterk de behoefte om te laten zien dat achter ieder gezicht een verhaal zit: hoe sterk het uiterlijk doet vermoeden, hoe uiterst kwetsbaar soms de binnenkant kan zijn. Jouw persoonlijke verhaal laat ook zien, dat zodra je in de rol van mantelzorger terecht komt, de zoektocht naar een nieuwe balans in de onderlinge relatie nodig is, maar ontzettend lastig kan zijn. Voor jouw moeder ben jij haar steun en toeverlaat nu zij ouder wordt, maar wat heb jij nodig in jouw relatie met haar? Het is overigens super fijn dat jouw moeder zo op jou kan rekenen! Ze boft met een dochter die zoveel voor haar klaar staat.
In Adegeest starten wij het komend jaar met de workshops persoonsgerichte zorg. Zijn jullie in Oostduin al gestart? Toen ik onze beide verhalen eens goed zat te overdenken, moest ik direct aan het filmpje ‘See me’ denken. Dit filmpje is onderdeel van de workshops en zal een waardevolle bijdrage leveren om iedereen in beweging te krijgen. Ook al heb ik de beelden en het liedje al tig keer gezien en gehoord, het blijft mij triggeren op welke wijze wij het levensverhaal van onze bewoners zo goed mogelijk in beeld kunnen krijgen. Het gezien worden als een mens met gevoelens, als een kind met hobby’s, als een volwassenen met verschillende talenten, als een oudere met een sociaal netwerk dat langzaam afscheid neemt van het leven…dat is waar het mij betreft om gaat.
Gelukkig zorgt iedere zorginstelling er tegenwoordig voor dat zij het levensverhaal van haar bewoners op papier heeft staan, soms ook ondersteund door foto’s. Maar zouden wij niet van iedere bewoner een ‘see me’ filmpje kunnen maken? Je weet dat ik altijd bezig ben met het bedenken van ideeën om het in onze ouderenzorg makkelijker, leuker en vriendelijker te maken voor zowel bewoners als zorgmedewerkers. Wat zou jij ervan vinden als wij voor opname in het verpleeghuis al de nodige informatie en beeldmateriaal in ons bezit hebben waardoor de zorgmedewerkers middels een kort ‘see me’ filmpje direct weten wie er bij hun op de afdeling komt wonen? Is dat niet ontzettend persoonsgericht en een mooie manier om de bewoner alvast als ‘mens’ te introduceren? Ik gooi maar een balletje op, maar wellicht heb jij hierin nog originele ideeën?
Lieve groet,
Michelle