Ha Michelle!
Dank voor je bericht. Leuk om ervaringen uit te wisselen en dit te delen met anderen. Waar moet ik beginnen? In je brief stel je eigenlijk drie vragen: 1) wat is mijn achtergrond, want jij komt uit de zorg en ik helemaal niet? 2) Hoe zie ik het dat we goede zorg leveren binnen onze mogelijkheden? Jij vindt dat een uitdaging. Je wilt weten hoe ik dat ervaar. En 3) Herken ik dat ik alle ballen in de lucht moet houden? Ik kan op alle drie de vragen antwoorden, maar laat ik gewoon beginnen bij vraag 1, maar je zult merken dat ik in de woorden hieronder al alle drie de antwoorden aanstip.
Ik ben afgestudeerd als sociaal psycholoog. De sociale psychologie kijkt naar hoe (menselijke) gedachten, gevoelens en gedragingen worden beïnvloed door werkelijke óf ingebeelde anderen. Bij dat laatste kan je bijvoorbeeld denken aan de invloed van reclame of televisie kijken of normen die we elkaar opleggen of die je jezelf oplegt. Sociaal psychologen proberen menselijk gedrag te verklaren. Een boeiende studie!
Ik heb lange tijd in de HR-wereld (personeelszaken) gewerkt. Daarna heb ik tien jaar bij een gemeente gewerkt, de laatste jaren als leidinggevende. Uit mijn studiekeuze kan je concluderen dat ik écht contact met anderen erg belangrijk vind. Dat is een reden waarom ik niet meer voor de overheid wilde werken, maar een overstap naar de zorg wilde maken. Daar kan je echt iets betekenen voor een ander. En als leidinggevende kan je door echt contact met de medewerkers een bijdrage leveren aan goede zorg voor de bewoners. Want als ik een goede leidinggevende ben, kan de medewerker zijn of haar werk beter doen.
Ik wilde graag de uren die ik aan werk besteed (fulltime), werk doen waarmee ik echt iets zinvols voor de maatschappij en een ander kan doen. Daar zet ik mijn talenten en energie graag voor in.
Een andere reden waarom ik in de ouderenzorg wilde werken, is dat we allemaal ouder worden. Ieder mens verdient het om met respect en liefdevol zijn laatste levensfase te doorlopen. Ik ga dit steeds meer ervaren in mijn eigen omgeving (lees: mantelzorg), dus ja, ik heb zeker ook te maken met een heleboel ballen die in de lucht gehouden moeten worden. Het was overigens niet makkelijk om zonder ervaring in de zorg een baan te vinden! Dat ik van onze leidinggevende de kans heb gekregen om bij Florence aan de slag te gaan, ervaar ik als een cadeau en een uitdaging. Die uitdaging is overigens groter dan ik mij van te voren had voorgesteld! Ik vertel je daar volgende keer graag meer over. Van jou hoor ik graag meer over hoe je alle ballen in de lucht houdt en of je ook wel eens denkt: ‘Ik laat alle ballen vallen en ga met een deken over mijn kop in bed liggen’!
Hartelijke groet,
Agnes
