'Mijn ambitie is om de zorg verder te verbeteren'
Cheryl Mostert is pas 27 jaar. Toch heeft ze bij Florence al een hele carrière achter de rug. Sinds 2012 begon ze als stagiaire en is ze niet meer weggegaan.
Start van de zorgcarrière
“In het tweede jaar van mijn hbo opleiding tot verpleegkundige ging ik stagelopen bij de Florence Leerwerkplaats in Rijswijk. Dat is een geweldige stageplek. Je komt terecht in een echte werksituatie. Het team bestaat uit stagiaires dat onder leiding staat van gediplomeerde collega’s. De verantwoordelijkheid ligt bij de professionals, maar als team regel je veel zelf. Je bent bijvoorbeeld verantwoordelijk voor het rooster, de zorg voor de cliënten en voor het invullen van het middagprogramma. Het is een stageplek waarin je veel verantwoordelijkheid hebt en mogelijkheden krijgt. Ik heb mijn afstudeerstage ook bij de Florence Leerwerkplaats gedaan.”
Volgende stap na opleiding
“Na mijn afstuderen ben ik begonnen als wijkverpleegkundige bij Florence. Ik coördineerde en verleende de zorg rondom mijn cliënten en ik voerde onder meer administratieve taken uit. Het leuke was dat ik de kans kreeg om er iets naast te doen. Ik ben mij bezig gaan gehouden met het opzetten van een tweede Florence Leerwerkplaats in Den Haag.”
Elkaar coachen en goed teamgevoel
“Ik heb ruim zes jaar in het thuiszorgteam van Laak gewerkt. Dat geeft wel aan dat het een mooie baan is. Als thuiszorgteam heb je een manager, maar veel zaken regel je met elkaar. Je regelt de coördinatie van de zorg en zorgt ervoor dat iedereen de zorg krijgt die hij nodig heeft. Ook let je met elkaar op onder meer de ARBO eisen, de kwaliteit van zorg en de huishoudelijke zaken. Binnen een team verdeel je de verschillende aandachtsgebieden. Verder coach je elkaar en ga je regelmatig met elkaar in gesprek over wat er goed gaat en wat er beter kan. Als thuiszorgteam doe je het echt mét elkaar. Mijn ervaring is dat een goed teamgevoel - een gevoel van dat je het sámen doet - heel belangrijk is. Ik heb altijd een fijn contact gehad met mijn collega’s. We voelden ons veilig bij elkaar. We konden elkaar ook aanspreken. Natuurlijk was er wel eens wat, maar je wist altijd dat het weer goed kwam. Dat dragen van een gezamenlijke verantwoordelijk voor zoveel cliënten is iets heel moois.”
Werk als topsport
“Sommige dagen is het werk zeker topsport. Vooral mentaal. Het werken aan de zelfstandigheid van cliënten is niet altijd makkelijk. Er komt veel op je af. Vaak moet alles snel worden geregeld. Cliënten en mantelzorgers verwachten dat wij er voor alles zijn. Terwijl de tendens in de zorg toch is dat mensen moeten doen wat ze zelf kunnen. Daardoor is het werk soms best zwaar. Maar het is zo’n mooi beroep dat ik HBO-V’ers aanraad om de functie van wijkverpleegkundige een kans te geven. Ik heb ervaren dat je alle zogenoemde CanMEDS-rollen als wijkverpleegkundige kunt inzetten. Je verleent zorg, je coacht je collega’s, je haakt aan bij je manager als je vindt dat het beleid anders kan. Je hebt zoveel mogelijkheden, vrijheden en verantwoordelijkheden.”
Nieuwe functie binnen Florence
“Mijn ambitie is om de zorg verder te verbeteren. Dat deed ik al binnen mijn team, maar ik wil het breder trekken. Daarom ben ik begonnen met de opleiding Verplegingswetenschap. Onlangs zag ik op ons intranet een vacature voor een traineeship voor een managementfunctie. Ik twijfelde omdat ik al bezig was met mijn nieuwe opleiding. Toen mijn direct leidinggevende en praktijkopleider aangaven dat de vacature echt wat voor mij was, heb ik de stap gezet. Twee weken later had ik een andere baan. Ik wil als manager bij Florence zorgen dat iedereen zich binnen een zorgteam kan ontwikkelen. Dat is niet alleen goed voor de cliënten, maar juist voor jou als zorgmedewerker. Zo blijft je werk leuk. Dat is tenminste mijn ervaring."